No er alle i ei fantastisk stigande påskerus, det er ikkje eg. Eg ser meg grøss fram på dei tre seinvaktene eg har framfor meg, pluss dei eg får i neste veke. Ei jobbehelg i Bergen, mens alle andre har reist heim?! OÆÆÆ, til og med Mannen reiser. Kva skal eg gjere? Synst så uendeleg synd på meg sjølv, har mest lyst å legge meg ned å døøøø. Buuuu. Nåken som vil besøke meg kanskje? Då blir eg glad igjen på eit blunk;)

Sånn nok klaging, godt å få det ut i den store verda..

Bursdagen i går var bra, mine husmorkunnskapar er godkjende av familie og ven. Det vil sei Mamma og Arin var her og ga Mannen ei tullefroskemus, men det var kjempebra- for det hadde vi ikkje. Så kom Are ein tur, det var kjekt etter gammalt. Det er kjekt med besøk, sjølv i denne lille heimen vår. Når eg får ei ny og fin leiligheit, skal eg by på kake og god mat heile tida. Alt blir så kjekt og fint over litt mat:)