Å jada, her kjem enda fleir bilde av beibien vår. Vi blir aldri lei! Her er det beibi Tobias heile dagen og heile natta, så eg har ikkje anna å skrive om eller å vise fram.

Tobias er ein svært så avslappa fyr, ikkje lett å vippe han av pinnen nei. Mamma og Pappa kan herje rundt, ha tv`en på full styrke, vaskemaskina på (er i ferd med å dø, trur vi, den bråkar som berre det), hamre og trampe uten at ripset bryr seg.

Men blir det stille derimot, da vil ikkje lillegutt sove. Så nettene blir lange og Tobias strevar mot søvnen så lenge han kan. Klokka kan fort bli tre og fem, som oftast blir den to før han må gi etter for søvnen. Vi blir leie då ja og trøtte, men heldigvis er han så liten og vi kan sove utover dagen om vi vil...

Tobiaslillegullet vil helst sove inntil mamma og pappa, så av og til (som i natt) klare han å snike seg opp i senga (pappaen som ikkje klarte å motså, mamma hadde sovna av utmattelse). Det blir trangt, utrulig kor mykje plass ein sånn liten bylt kan bruke...

Om morgenen er natta glømt og vi må berre smile av den lille som strekke seg og gjespe som ein gammal mann...Snakk om livsnyter:D

Tobias er sjefen her!

Tobias er meir og meir våken og han prøver å kommunisere med oss. Ikkje lett å vite kva han vil sei oss, ser ut som om det kan vere nåke veldig viktig.
Desse bildene er vel nokre dei første skikkelige våkenbildene vi har tatt. Han lagar minst hundre ansiktsuttrykk i minuttet og mamma prøver å dokumentere for harde livet, ikkje alltid like lett å få gjort sidan han kan sjå skeptisk, sint, glad, sjokka, lur og tankefull ut i løpet av fem sekund, men eg prøver. Vil jo ikkje gå glipp av nåke:)

Det har gått ei heil veke sidan lille knøttet kom til verda, tenk, lille Tobias er ei veke gammal! Tida har gått til mating, soving og mating igjen. Dagane går i eitt og det er ikkje lett å fatte at det har gått heile sju dagar. Skal det gå SÅ fort framover?

Klokka åtte om morgenen 1. februar 2007 kom endelig vårt lille vidunder ut til oss, han som vi har vente på så lenge. Har ikkje ord, vil berre grine.

Alt eg kan sei: Han er perfekt, lille Tobiasgullet vårt!