Eg savnar eit dyr. I dag har eg vore inne og sett på omplasseringsdyr. Alt ein kan få tak i altso. No har eg lyst på Chinchilla, hund, katt, litt kanin og ja, berre nevn eit dyr så vil eg sikkert ha det.

Men mest av alt har eg lyst på ein hund. Like før eg flytta heim til Kvamsøy berre for å kunne ha ein hund. Men det kunne blitt litt stusseleg etterkvart, berre meg og hunden. Nei, eg får nøye meg med akvariet så lenge. Så får eg berre drøyme vidare. Og det gjer eg, til gangs..

På lørdag ga eg støtte til kattens vern. Skulle gjerne hjulpe meir, med t.d. å hente eit par kattar som kan bu hos meg. Heilt greit. Må berre finne meg ein ny og større heim. Ein katt ser eg på som ein sjølvsagt sambuar, så koffor ikkje hjelpe dei som treng det aller mest..

Har problem med å vente no, dyresaknet snik (som de skjønna) seg kraftig innpå meg no. Ein dag skal eg nok ha katt, hund og alt eg måtte ønske. Mannen får litt angst no, og trur nok mamma ristar oppgitt på hovudet, men slik er det. Eg er og blir dyrofil. Det er ein grunn til at eg blir mobba for å snu meg etter hundar i staden for menn på gata, slik er det og slik kjem det alltid til å vere. Ingen kan omvende meg, ikkje eingong kyrkja eller paven.