Eg skjønne ikkje koffor eg når eg har fri ikkje kan klare å stå opp litt tidlig. Til og med når eg blir vekt av ei melding, so tenke eg; "Åh, det va bra, no kan eg stå opp". Men ka skjer? Eg våkna opp ein halv time eller ein time seinare. Og sånn fortset det, klare berre ikkje å ta meg sammen og stå opp, det è rett og slett altfor tungt for meg. Eg søkjer eit femtegear! Treng eit ekstra spesialgear til å komme meg opp av den varme, gode senga mi. Eg har så mange plana og dei surra i hovudet på meg, slik at eg bruka opp energien min på det. Og så blir det plutselig for mykje og då berre gir eg opp. Orka ikkje lenger å starte på nåke, så blir eg berre liggande i transe. Kan jo ikkje nyte det å sove lenge heller, blir like frustrest kvar gong av at eg har sove for lenge. Kan visst aldri vinne. No tenke vel alle at eg kan jo berre skru på alarmen, men akksann, så enkelt er det ikkje. For om eg alt har det i underbevisstheita, at eg KAN sove litt lenger, ja so skrur eg av alarmen uten at bevisstheita mi merka det..Huff.. YE, no kom Kaizers på tv..EG È GLAD IGJEN. Alle mine frustrasjona fauk rett vest...oooo aoooo ooo oooooooooo, smil, smil til det blitzregn baby...oooo oo ooooo aooooooo ooooooooooooooo ooooooooooo..Hihi, no kan eg danse resten av dagen...