I løpet av seks år, sånn av og på, med Mannen min har eg fått sånn ca. fem blomsterbuketta av han. Som de forstår så è eg ikkje særleg bortskjemt på det området. Men no har de skjedd noko rart, dei to siste vekene har eg fått to, ja heile TO bukettar av han. Eg svømme i blomster og è veldig glad!
Folk flest sin reaksjon på dette er; Oj, kva har han gjort?
Men eg lika å tru på min Mann, lika å tru at han har sine stunder, der han berre vil vere god med meg. Og det har han, som når eg får blomster på Valentinedagen. Det va så absolutt ein STOR overraskelse, sidan eg ikkje har fått nåke på den dagen før. Men då è det jo berre ekstra kjekt og gleda blir stoor. Tenk å vere så vant til det at ein tek det som ein sjølvfølge. Det er trist. Eg è så utruleg glad for mine fem buketta, og alle har ei historie som eg kan hugse. Så takk min gode mann, for gleda du gjer meg i ein ellers så grå og kjedeleg kvardag!