Eg har sagt det før, og eg kjem aldri til å slutte å sei det; Tida går så alt for fort! Kor blir den av? Ein merkar ikkje at den går, men ser jo at babyane mine ikkje er babyar lenger, at dei er store folk, med eigne meiningar. Babyen min kallar alle andre baby, spring fra meg, eller brukar 29 i sko.

Det er skremmande, samtidig som det er spennande- STOPP! Skulle ønske eg kunne stoppe opp og nyte nuet, er så redd for at alt skal skli mellom fingrane på meg og forsvinne.