Når mannen står opp etter ei lang natt i 30-årsdag, berre for å gi sin kjære morsdagspresang, og faktisk huskar at det er morsdag i dag, då føler ein seg verdsatt. Det skal ikkje so mykje til, ein vil berre bli huska og kjenne at ein blir satt pris på sånn av og til. Da gjer det plutselig ingenting at mor også var på fest i natt, dog ufrivillig- eg skal banke den naboen! Det også heilt greit å ta med seg ungane i åpen hall og rase fra seg litt, sånn at far kan sove i ro og fred, UTAN ei sur mine. Eg skriv det igjen; Det skal ikkje so mykje til.

HAPPY MOTHERSDAY!